Study Tour w Środkowym Wietnamie
– sprawdzamy dla Was postcovidowe Hoi An i Da Nang 

Hoi An to magiczne miejsce. Jeśli Sajgon nazwałoby się Warszawą Wietnamu, Hoi An byłoby jego Toruniem. Miasteczko jest ciche i spokojne na obrzeżach a tętniące życiem na starówce i  nad rzeką. Wielobarwne stragany z charakterystycznymi ubraniami w owocowy print, żółte i niebieskie fasady klimatycznych domostw, czerwienie i złocenia przybytków świątynnych z podbijającą je zielenią tropikalnych roślin (niby jesteś w środku miasta, a możesz tu spotkać bujające się ciężko na drzewie pomelo), głębokie brązy starych, drewnianych elementów konstrukcyjnych, wszechobecne kadzidła, walczące o uwagę z nakręcanymi plastikowymi ptaszkami, a po zapadnięciu zmierzchu: lampiony, lampiony i jeszcze raz lampiony. To w kwestii wrażeń wzrokowych, bo smaki, zapachy i przeżycia stanowią odrębną historię.

Kto już zgłodniał? Może warto więc przejść do kwestii zasadniczej – co warto zjeść w Hoi An? Przebywając tu kilka dni można smakować i testować wiele, ale podczas 1-dniowego tripu absolutnie nie można ominąć: wybitnego dania z makaronem cao lầu, bajecznych (choć niewielkich – uwierz, że to na plus) bułeczek banh mi (nasi przewodnicy znają pewne bardzo specjalne miejsce, rodzinny biznes, gdzie serwowane są od lat – i nadal, co skrzętnie zweryfikowaliśmy), po zmierzchu cudownie smakują naleśniki z bananem, a nutkę orzeźwienia podczas spaceru po starówce przyniesie kultowy, lokalny napój Mot.

W trakcie naszego tripu przez centralny Wietnam zajrzeliśmy też do My Son – dawnego sanktuarium ludu Chamów – położonego w malowniczej dolinie, około godziny drogi od Hoi An. My Son to taki „mały Angkor” – wspaniałe miejsce, jeśli w Wietnamie masz ochotę „liznąć” (ponieważ mowa o zabytku UNESCO, czynność tę traktujemy jedynie metaforycznie) trochę historii i kultury. Zaznasz tu prawdziwej eksplozji zieleni i ciepłej wilgoci tropikalnego lasu. „Czerwień pradawnych murów, odcinająca się od soczystej zieleni dżungli” – check, nic się nie zmieniło, jest tak pięknie i tak majestatycznie jak zawsze, a z dobrym przewodnikiem – niezmiennie ciekawie.

Mieliśmy też przyjemność obejrzeć zachwycający pokaz tańca Apsar i nieplanowany, zorganizowany pod gołym niebem, tradycyjny taniec Chamów. Ciekawym przeżyciem było fotografowanie mijającej nas grupy ludzi w tradycyjnych strojach i być w tej samej chwili fotografowanymi przez nich – widać, że powrót turystów naprawdę cieszy miejscowych, gdyż spotkaliśmy się z kilkoma przejawami takiego sympatycznego zainteresowania.

Żeby opis naszej wyprawy nie był zbyt karmelizowany (jak wyborna ryba w Da Nangu, której koniecznie musisz spróbować!), wspomnimy też o rzeczach, które nam zwyczajnie nie wyszły. Otóż, o ile deszczowa pogoda, która poprzetykała naszą podróż krótkimi opadami, absolutnie nie wpłynęła na nasz pobyt w Hoi An, wizytę w My Son czy wycieczkę w Góry Pięciu Żywiołów, tak uniemożliwiła nam niestety ujrzenie Przełęczy Morskich Obłoków w jej pełnej krasie. Na szczęście zawsze na taką okoliczność mamy plan, a nawet kilka planów B, z których z przyjemnością skorzystaliśmy.

Wybraliśmy się też na emocjonujące poszukiwania wioski rybackiej po danandzkich zaułkach, która niestety w ostatnim czasie zdążyła się już przenieść w inne miejsce – trudno to zaliczyć do porażek, wszak bawiliśmy się przednio: zobaczyliśmy jak wyglądają tutejsze wsie i ponownie staliśmy się atrakcją dla miejscowych. W każdym razie teren mamy już zweryfikowany i nasi goście unikną zbędnego błądzenia – no chyba że zażyczą sobie takowe w szytym na miarę planie wycieczki ;)