Witaj ponownie na podróżniczym szlaku!
Zastanawiasz się, kiedy można lecieć do Azji? Które kraje Azji Południowo-Wschodniej już otworzyły swoje granice dla turystów? Gdzie i na jakich zasadach możesz polecieć na wakacje w wybranym przez siebie terminie? Gdzie szukać aktualnych informacji na temat koronawirusa w Azji?
Chętnie pomożemy! W naszym Serwisie Covidowym znajdziesz aktualne informacje na temat zasad wjazdu na Filipiny i innych do krajów Azji Południowo-Wschodniej w dobie pandemii. Na bieżąco uzupełniamy informacje odnośnie szczepień, kwarantanny, wiz, ubezpieczeń i lotów.
Jeśli tęsknisz za tropikalnym klimatem, egzotycznymi smakami i przygodą, odezwij się do nas już dziś!
Do zobaczenia w Azji!
Geografia i klimat Filipin
Filipiny są krajem wyspiarskim o powierzchni 300 000 km² (Polska dla porównania ma 312 679 km²), rozciągającym się ok. 1850 km z północy na południe i ok. 1127 km ze wschodu na zachód, położonym na wodach Oceanu Spokojnego. Graniczą z Indonezją, Malezją, Wietnamem i Chinami. Na archipelag składa się 7107 wysp, pełnych zatok, skał, raf koralowych i namorzynów. Długość linii brzegowej Filipin szacuje się na 17 447 km.
Siedem tysięcy filipińskich wysp podzielić można na 3 główne grupy: północną (Luzon, Mindoro), środkową (tzw. Visayas: Panay, Negros, Cebu, Bohol, Leyte, Samar i Palawan, Romblon i Masbate) i południową (Mindanao i Archipelag Sulu).
Pory roku na Filipinach
Większość przewodników i podróżników skupia się na rozróżnieniu pory suchej (grudzień-maj) i deszczowej (od połowy maja do listopada) na Filipinach, ale warto też z tej pory suchej wyłuszczyć dodatkowo gorące, tropikalne lato, które trwa mniej więcej od marca do maja.
Na Filipinach mamy zatem 2 lub 3 pory roku, ale za to cztery rodzaje klimatu, w zależności od regionu, jaki wybierzemy za cel swoich wakacji.
Typy klimatu na Filipinach w zależności od ilości opadów:
I Zachodnia część wyspy Luzon, południowo-zachodnie obszary Mindoro, Panay i Negros oraz północny-wschód Palawanu – to strefa klimatu charakteryzująca się dwiema wyraźnymi porami roku: suchą (od listopada do kwietnia) i deszczową (mniej więcej: maj-październik)
II Drugi typ klimatu obejmuje wschodnie wybrzeże Półwyspu Bicol, wyspę Samar i północno-wschodnie obszary wyspy Mindanao wraz z północno-wschodnią częścią Półwyspu Zamboanga – nie wyróżnia się tu pory suchej, przez cały rok jest wilgotno, a szczególnie silne opady występują od listopada do stycznia.
III Trzeci typ klimatu obejmuje mniej więcej środek Filipin: centralną część wyspy Luzon, północno-wschodni skrawek Mindoro, północną część Panay, większą część wysp Negros i Cebu, środkową część Mindanao południowo-zachodnią część Półwyspu Zamboanga oraz południe Palawanu – pory roku nie zaznaczają się tu zbyt wyraźnie. Jest w miarę sucho od listopada do kwietnia, a przez resztę roku – raczej deszczowo.
IV Czwarty typ klimatu na Filipinach charakteryzuje strefę o opadach mniej więcej równomiernie rozłożonych na przestrzeni całego roku i obejmuje: wschód wyspy Luzon i środkową część Półwyspu Bicol, północny kraniec Cebu oraz wyspy Leyte i Bohol, centralną i południową część Mindanao oraz środek Półwyspu Zamboanga.
Regiony turystyczne na Filipinach
Aby jak najlepiej pomóc ci w wyborze odpowiedniego terminu wyjazdu na Filipiny, oprzemy się na następującym podziale na regiony:
Dowiedz się, czym charakteryzują się poszczególne obszary Filipin i kiedy najlepiej jest je zwiedzać. ⬇️
Luzon jest największą wyspą archipelagu filipińskiego – zajmuje ponad 1/3 całkowitej powierzchni kraju. Znajdziesz tu malownicze pasma górskie (Kordyliera Centralna, Sierra Madre), majestatyczne wulkany (Taal, Mayon, Banahao), piękne plaże (Pagudpud), najsłynniejsze tarasy ryżowe (Banaue), zabytkowe miasta kolonialne (Vigan) i samo serce Filipin – stolicę kraju – Manilę.
Na Luzonie panuje klimat równikowy. Wysokie temperatury utrzymują się tu praktycznie przez cały rok, od 27,7°C w styczniu po nawet 33,6°C w czerwcu. Średnia roczna temperatura dla Luzonu wynosi 29 stopni Cejsjusza. Również przez większą część roku można się tu spodziewać opadów deszczu. Najbardziej suche miesiące to kolejno: kwiecień, czerwiec oraz maj. Średnia wilgotność powietrza utrzymuje się na poziomie 76%.
Kiedy najlepiej jechać na Luzon?
Jeśli uwielbiasz plażowanie, rozważ Luzon w porze suchej – pomiędzy listopadem a kwietniem. Jeśli planujesz zwiedzać miasta, najbardziej komfortowym okresem będą dla Ciebie miesiące: grudzień, styczeń i luty. Jeśli chcesz zobaczyć tarasy ryżowe Banaue w okresie ich największej zieloności, odwiedź je w miesiącach kwiecień-maj lub październik-listopad, w czerwcu zastaniesz je w odcieniach złota.
Palawan to długa (425 km) i wąska (ok. 40 km) wyspa, leżąca między Morzem Południowochińskim a Morzem Sulu, sięgająca swym południowym krańcem aż ku malajskiemu Borneo. Palawan usiany jest surowymi górami (Mantalingajan, Mount Gantung i Victoria Peak) i tętniącą życiem dżunglą, a otaczają go bajeczne plaże o białym piasku, wapienne klify krasowe, błękitne laguny i dziewicze rafy koralowe.
Na Palawanie panuje klimat równikowy. Przez cały rok jest tu bardzo ciepło, wilgotno i deszczowo. Średnia roczna temperatura wynosi 29°C. Najwięcej godzin słonecznych odnotowuje się w maju (12 h), a największe opady w październiku i listopadzie (ponad 200 mm). Średnia wilgotność powietrza utrzymuje się na poziomie 84%.
Wakacje na Palawanie. Kiedy jechać?
Palawan ma dwie pory roku: suchą i deszczową, z których każda trwa około 6 miesięcy. Ulubioną przez turystów jest naturalnie pora sucha, która zaczyna się mniej więcej pod koniec listopada i trwa do maja. Szczyt sezonu turystycznego przypada od połowy grudnia do połowy kwietnia. Między czerwcem a październikiem króluje pora deszczowa. W przeciwieństwie do innych regionów Filipin, Palawan rzadko dotykany jest przez tajfuny i inne katastrofy naturalne, niezależnie od sezonu. Palawan tak naprawdę odwiedzać można przez cały rok, a wśród najbardziej polecanych miesięcy wyróżnia się: grudzień, styczeń oraz luty. Miesiącem najmniej odpowiednim na wyjazd na Palawan jest wrzesień.
Popularne turystycznie wyspy, takie jak Cebu, Bohol czy Boracay (ale także: Leyte, Negros, Panay czy Samar), należą do tzw. regionu Visayas, stanowiącego centralną część archipelagu filipińskiego. Ten obszar można także określić jako środkowe Filipiny, czyli położone pomiędzy Luzonem na północy a Mindanao na południu.
Największe prawdopodobieństwo opadów w regionie występuje w miesiącach: maj, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień. Najbardziej mokrym miesiącem jest czerwiec. Stosunkowo najmniej deszczu odnotowuje się w lutym. Najchłodniej, ale nie zapominajmy, że wciąż bardzo ciepło, bo ok. 29°C, jest w styczniu. Średnia maksymalna temperatura w maju to 35°C i jest to miesiąc najcieplejszy.
Planujesz wyjazd na Cebu, Bohol lub Boracay? Wybierz najlepszy termin!
Visayas to rozległy region, dzielący się dodatkowo na 3 części: zachodnią, środkową i wschodnią, wybierając się więc na którąś z wysp czy miejscowości w środkowych Filipinach, warto sprawdzić szczegółowe dane pogodowe dla konkretnego celu podróży.
Za najlepszy termin wizyty na Cebu uznaje się miesiące między grudniem a lutym. Zaletą Cebu jako kierunku turystycznego jest to, że na tym obszarze zwykle nie występują tropikalne cyklony.
Kiedy odwiedzić Czekoladowe Wzgórza, żeby rzeczywiście były czekoladowe? Aby najsłynniejsze wzgórza Boholu zobaczyć w ich pełnej, czekoladowobrązowej krasie, warto przyjechać tu w porze suchej, czyli między styczniem a majem.
Boracay również najlepiej odwiedzić w porze suchej, która zaczyna się pod koniec listopada i trwa mniej więcej do kwietnia. Okres ten nazywany bywa także sezonem Amihan – z chłodnym wiatrem północno-wschodnim. Bajeczne plaże Boracay są wówczas idealne do kąpieli słonecznych i wszelkich aktywności wodnych.
Mindanao to druga co do wielkości (po Luzonie) wyspa Filipin, położona w południowej części archipelagu. Tę samą nazwę nosi cała grupa południowych wysp Filipin, w skład której wchodzi mi. in. archipelag Sulu. Mindanao otaczają cztery morza: Sulu na zachodzie, Morze Filipińskie na wschodzie, Morze Celebes na południu i Morze Mindanao na północy. W górzystym sercu wyspy mieści się najwyższy szczyt Filipin – Mount Apo (2953 m n.p.m.). Wyspę pokrywają lasy równikowe i sieć rzek oraz malownicze wodospady. Linię brzegową urozmaicają liczne zatoki i półwyspy.
Na Mindanao panuje klimat równikowy wybitnie wilgotny. Wysokie temperatury panują tu przez cały rok i tak samo przez większą część roku można się spodziewać opadów. Najcieplejsze miesiące, to kolejno: kwiecień, marzec oraz maj. W kwietniu temperatury dochodzą nawet do 33,8°C. Najbardziej deszczowe miesiące, to zazwyczaj maj i czerwiec. Najbardziej sucho powinno być w marcu. Średnia wilgotność powietrza na wyspie wynosi 80%.
Kiedy najlepiej jechać na południe Filipin?
Najlepsze miesiące na wyjazd na Mindanao to, pod względem warunków pogodowych: styczeń, luty, marzec, kwiecień, listopad i grudzień. Mniej polecany jest okres między majem a październikiem. Szczyt sezonu turystycznego przypada na wyspie między czerwcem a sierpniem - noclegi i transport mogą kosztować wówczas więcej niż zwykle i być trudniej dostępne. Mindanao słynie ze swoich dziewiczych plaż, których nie zdominowała jeszcze masowa turystyka, dobrą informacją dla miłośników wypoczynku nad wodą będzie więc fakt, że temperatura morza jest tu odpowiednia do pływania przez cały rok.
Prawdziwą perełką regionu jest mała, urocza wysepka Samal (w pobliżu miasta Davao, południowo-wschodnie Mindanao). Jeśli zastanawiasz się, kiedy jechać na Samal Island, to zapewne ucieszysz się z informacji, że jest to praktycznie całoroczny kierunek podróży. Okolica słynie jako „wolna od tajfunów”, a najlepsze warunki na plażowanie panują tu od marca do maja.
Najlepszą porą na wizytę na Filipinach pod względem pogody jest okres od stycznia do maja.
Ale jeśli nie obawiasz się deszczu, również poza sezonem - od czerwca do września – możesz znaleźć tu świetne opcje na wypoczynek (np. Palawan, Cebu czy Samal Island).
- Krzysztof Michałowski, Tour Leader Wczasywazji.pl
Kiedy na Filipinach jest najcieplej?
Najwyższe temperatury odnotowuje się w ciągu następujących ośmiu miesięcy roku: marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik.
Ochłodzenie następuje pod wpływem zimowego monsunu i trwa w miesiącach: listopad, grudzień, styczeń, luty.
Najcieplejszy miesiąc na Filipinach to maj (średnio 28,3°C), a najchłodniejszy to styczeń (średnio 25,5°C). Łatwo więc zauważyć, że wahania temperatur pomiędzy poszczególnymi miesiącami roku są tu znikome.
Wybierając zatem czas podróży na Filipiny najlepiej skupić się na unikaniu niosących deszcze monsunów i niebezpiecznych tajfunów.
Monsuny na Filipinach
Monsuny to charakterystyczne dla Azji Południowo-Wschodniej (ale nie tylko!) silne wiatry, które w zależności od pory roku zmieniają swój kierunek:
• Monsun letni wieje od morza w stronę lądu i przynosi ze sobą porę deszczową.
• Monsun zimowy wieje od strony lądu ku morzu i niesie ze sobą porę suchą.
Pogodę Filipin kształtują następujące wiatry monsunowe: chłodny, północno-wschodni monsun Amihan, który przynosi bezchmurne niebo i chłodne poranki w porze suchej oraz monsun południowo-zachodni Habagat, za którym podąża deszcz i tajfuny.
Tajfuny na Filipinach
Tajfuny to wiry powietrza, tworzące się nad ciepłymi wodami, charakterystyczne dla Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej (odpowiednikiem tajfunów są m. in. huragany, tylko po prostu występują one na innym obszarze). Tajfun, to bardzo intensywne zjawisko energetyczne, w ramach którego mamy do czynienia z silnymi wiatrami, obfitymi opadami i falą przypływową.
Analiza częstotliwości występowania tajfunów w ostatnich dziesięcioleciach na Filipinach pozwala założyć, że: od stycznia do końca kwietnia tajfuny nie powinny się pojawić, a w maju, czerwcu, listopadzie i grudniu powinny być w miarę umiarkowane, zaś szczyt ich intensywności przypada na miesiące od lipca do października.
Największe prawdopodobieństwo wystąpienia tajfunu na Filipinach to sierpień-październik.
Za najbezpieczniejsze regiony pod tym względem uchodzą Mindanao (w szczególności południowo-zachodnia część wyspy) i południowy Palawan. I znów – nie oznacza to jednak, że Mindanao nigdy tajfun nie nawiedził, bo w 2012 r. spustoszył ten region Tajfun Bopha, który zyskał niechlubne miano „najsilniejszego cyklonu, jaki kiedykolwiek uderzył w południową część Filipin”*.
*cytowane za Wikipedią.
